Powieść Jany Frey " W ślepym zaułku wolności" to głęboka analiza psychiki dziecka niekochanego i zepchniętego na margines społeczeństwa, zmuszonego przez los do egzystencji na ulicach miasta.

Autorka zadaje pytania: co skłania dzieci do opuszczania najbliższych i ucieczki w nieznany i brutalny świat ulicy? Jakie są przyczyny tego, że żyją z dnia na dzień, cierpiąc głód, samotność, poniewierkę, bez jakiejkolwiek nadziei na lepsze życie i przyszłość? Czemu są narażone na kontakt z narkotykami, prostytucją, popadają w konflikt z prawem?

Jana Frey udziela odpowiedzi na te pytanie poprzez pokazanie prawdziwych przeżyć młodziutkiej dziewczyny - jednego z takich dzieci ulicy. Nie szczędząc drastycznych szczegółów sygnalizuje problem, który narasta i staje się coraz bardziej niepokojący.

Główną bohaterką, a zarazem narratorką powieści jest nastoletnia Sofia. Jako czternastolatka uciekła z pozbawionego rodzinnego ciepła domu i przez dwa lata żyła na ulicy. Jej dzień powszedni to ciągła walka z głodem, zimnem, samotnością i rozpaczą...

Książka ta zwraca uwagę i uczula ludzi młodych, a także ich rodziców, na rosnący z dnia na dzień problem dzieci ulicy, a także skłania do zastanowienia się, co zmusza młodzież do ucieczek z rodzinnego domu.

Bardzo polecam tę książkę, bo jest ona wciągająca, momentami wzruszająca. Czytając, czuje się dreszczyk emocji. Najważniejsze jest może to, że po przeczytaniu zaczynamy zastanawiać się nad swoim życiem i przyszłością.

Czytelniczka